۱.اظهار‌نظرعمومی مشترک حاضر، همزمان با اظهار‌نظرعمومی مشترک شماره ۴ (۲۰۱۷) کمیته حمایت از حقوق تمام کارگران مهاجر و اعضای خانواده‌های آن‌ها و شماره ۲۳ (۲۰۱۷) كميته حقوق كودك در راستای تعهدات دولت‌ها در مورد حقوق بشر كودكان در شرایط مهاجرت بين المللي در كشورهاي مبدأ، مسیر عبور، مقصد و بازگشت اتخاذ شد. در حالی که آن اظهار‌نظرعمومی و اظهار‌نظرعمومی حاضر، اسناد مستقلی هستند، با این حال، هر دو مکمل یکدیگرند و باید با هم خوانده و اجرا شوند. فرایند تهیه پیش‌نویس، شامل مجموعه‌ای از مشاوره‌های جهانی و منطقه‌ای بود که بین ماه‌های می و جولای ۲۰۱۷، با نمایندگان ذینفعان و کارشناسان اصلی، از جمله کودکان و سازمان‌های مهاجران در بانکوک، بیروت، برلین، داکار، ژنو، مادرید و مکزیکوسیتی برگزار شد. علاوه بر این، کمیته‌ها بیش از ۸۰ مکتوب در باره‌ی این موضوع، از دولت‌ها، نهادهای سازمان ملل متحد، سازمان‌های جامعه مدنی، موسسات ملی حقوق بشر و دیگر ذینفعان از هر منطقه جهان، بین نوامبر ۲۰۱۵ و آگوست ۲۰۱۷ دریافت کردند.
۲.کنوانسیون بین‌المللی حمایت از حقوق همه کارگران مهاجر و اعضای خانواده‌های آن‌ها و کنوانسیون حقوق کودک حاوی تعهدات قانونی الزام‌آور است که به طور کلی و به طور خاص به حمایت از حقوق کودکانِ در شرایط مهاجرت جهانی مرتبط است.
۷.هدف اظهار‌نظرعمومی مشترک حاضر، ارائه راهنمایی‌های معتبر، در مورد قانون‌گذاری، سیاست‌گذاری و سایر اقدامات مناسب است که باید برای حصول اطمینان کامل از مطابقت آن‌ها با تعهدات مندرج در کنوانسیون، به منظور حمایت کامل از حقوق کودکان در شرایط مهاجرت بین المللی انجام شود.
۱۳. کمیته‌ها بر اولویت حقوق کودکِ در شرایط مهاجرت جهانی و در نتیجه نیاز به ادغام کنوانسیون، در چارچوب‌های مربوط به مهاجرت، سیاستها، شیوه‌ها و/ یا اقدامات دیگر توسط کشورهای عضو، تاکید می‌کنند.
۱۴. کمیته‌ها، کشورهای عضو را تشویق می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که مقامات مسئولِ حقوق کودکان، با برخورداری از قدرت تصمیم‌گیری روشن، در زمینه سیاستها، شیوه‌ها و تصمیماتی که بر حقوق کودکان در شرایط مهاجرت بین المللی تأثیر می‌گذارد، نقش رهبری دارند. سیستم‌های جامع حمایت از کودکان در سطوح ملی و محلی باید در برنامه‌های خود، وضعیت همه کودکان در شرایط مهاجرت بین المللی، از جمله در کشورهای مبدأ، مسیر عبور، مقصد و بازگشت را در نظر بگیرند. علاوه بر وظایف نهادهای حمایت از کودکان، مقاماتی که مسئول امور مهاجرت و ساير سياست‌های تأثیرگذار بر حقوق کودکان هستند نیز باید به صورت نظام‌مند، تاثیرات این سیاستها و تصمیمات را بر نیازهای کودکان در شرایط مهاجرت بین المللی، در تمام مراحل سیاست‌گذاری و اجرا، ارزیابی کرده و به آن‌ها بپردازند.
۲۴.کشورهای عضو باید یک تجزیه و تحلیل مستدلِ مبتنی برجنسیت، در مورد تاثیرات خاصی که سیاستها و برنامه‌های مهاجرتی می‌تواند روی کودکان تمام جنسیت‌ها داشته باشد، انجام دهند. کشورهای عضو باید تأثیر تمام محدودیت‌های مربوط به تبعیض‌های جنسیتی را روی مهاجرت، که فرصت‌های دختران را محدود کرده، یا قابلیت‌ها و استقلال آن‌ها را در تصمیم‌گیری برای خودشان، به رسمیت نمی‌شناسد، در قانون یا در عمل، بررسی کنند و به اصلاح آن‌ها بپردازند.
۲۵.کمیته‌ها توصیه می‌کنند که دولت‌های عضو، به سیاستها و مقررات مربوط به جلوگیری از شیوه‌های تبعیض آمیز علیه کودکان مهاجر و پناهندهٔ دارای معلولیت و نیز، با توجه به مقررات «کنوانسیون حقوق اشخاصِ دارای معلولیت»، به اجرای سیاستها و برنامه‌های لازم جهت تضمین کامل بهره‌مندی این کودکان از کلیه حقوق بشر و آزادی‌های اساسی، به طور برابر با حقوق کودکانی که شهروندان این کشورها هستند، توجه ویژه مبذول دارند.
۴۱.کمیته‌ها تصدیق می‌کنند که نبود شبکه‌های منظم و امنِ مهاجرت برای کودکان و خانواده‌ها، کودکان را در معرض تهدیدات جانی قرار داده و آن‌ها را به انجام سفرهای بسیار خطرناکی وادارمی‌کند. همین امر برای اقدامات کنترل و نظارت مرزی هم صادق است که به جای تمرکز بر فراهم کردن امکانات تسهیل و هدایت حرکت، به سرکوب بیشتر، از جمله اقدام به بازداشت و اخراج، عدم فراهم کردن فرصت‌های احیای خانواده، و عدم فراهم کردن روش‌های برقراری نظم، می‌پردازد.
١ www.ohchr.org/EN/HRBodies/CRC/Pages/Discussion2012.aspx. ٢ www.ohchr.org/Documents/HRBodies/CMW/Recommended-principle_EN.pdf. ٣ قطعنامه شماره ۱/۷۱ مجمع عمومی، پاراگراف ۳۲. ٤ اظهار‌نظرعمومی شماره ۶ کنوانسیون حقوق کودک، پاراگراف ۱۲ را ملاحظه کنید. ٥ اظهار‌نظرعمومی شماره ۶، پاراگراف ۱۸ کمیته حقوق کودک را ملاحظه کنید. ٦ همان.، پاراگراف ۷۰. ٧ کمیته حقوق کودک، گزارش روز بحث عمومی ۲۰۱۲ در مورد حقوق همه کودکان در شرایط مهاجرت بین المللی را ملاحظه کنید، پاراگراف ۷۳-۷۴. 73-74. Available from www.ohchr.org/Documents/HRBodies/CRC/Discussions/2012/DGD2012ReportAndRecommendatio ns.pdf. ٨ قطعنامه ۱۴۲/۶۴ مجمع عمومی، ضمیمه. ٩ یک راه حل جامع، امن و پایدار آن است که تا حد امکان بتواند به بهترین منافع و رفاه کودکان در درازمدت کمک کند و از این نظر پایدار و امن باشد. نتیجه باید هدفش آن باشد تا اطمینان حاصل شود که کودک قادر است تا بزرگسالی در محیطی رشد کند که نیازها و حقوقش، همانگونه که در کنوانسیون حقوق کودک تعریف شده است، برآورده می‌شود. ١٠ اظهار‌نظرعمومی شماره ۱۲، پاراگراف ۱۲۳ کمیته حقوق کودک را ملاحظه کنید. ١١ همان.، پاراگراف ۱۲۴. ١٢ همان.، پاراگراف‌های ۱۲۳-۱۲۴. ١٣ همان، پاراگراف ۷۴. ١٤ اظهار‌نظرعمومی شماره ۵ (۲۰۰۳) کمیته حقوق کودک در مورد اقدامات کلی اجرای کنوانسیون، پاراگراف ۱۲ را ملاحظه کنید. ١٥ اظهار‌نظرعمومی شماره ۲۰ (۲۰۱۶) کمیته حقوق کودک در مورد اجرای حقوق کودک در دوران بزرگسالی، پارگراف ۷۶ را ملاحظه کنید. ١٦ ماده ۳۳ کنوانسیون ۱۹۵۱ مربوط به وضعیت پناهندگان، ماده ۳ کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات بی رحمانه، غیر انسانی یا تحقیر آمیز، و ماده ۱۶ کنوانسیون بین‌المللی حمایت از همه افراد در مقابل ناپدید شدن اجباری. ١٧ اظهار‌نظرعمومی شماره ۶ کمیته حمایت از کلیه کارگران مهاجر و اعضای خانواده آن‌ها، پاراگراف ۲۷ و اظهار‌نظرعمومی شماره ۲ (۲۰۱۳) در مورد کارگران مهاجر در وضعیت غیرقانونی و اعضای خانواده آن‌ها، پاراگراف ۵۰ را ملاحظه کنید.