کمیته رفع تبعیض نژادی
با استقبال از اتخاذ اعلامیه و برنامه عمل دوربان، کنفرانس جهانی مبارزه با نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانهستیزی و تعصبات مربوطه و مقررات قطعنامه ۲۶۶/۵۶ مجمع عمومی که به تضمین و تصویب مقررات و ابزارهای لازم پرداختند؛
با استقبال از این واقعیت که مقررات تصویب شده در دوربان، به شدت تمامی ارزشهای اساسی و استانداردهای کنوانسیون بینالمللی رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی را مجددا تایید میکند؛
و با یادآوری اینکه اعلامیه و برنامه عمل دوربان به کنوانسیون بینالمللی رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی به عنوان ابزار اصلی مبارزه با نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانهستیزی و تعصبات مربوطه اشاره دارد؛
با توجه خاص به تأکید اعلامیه دوربان بر اینکه که تبعیت جهانی و اجرای کامل کنوانسیون بینالمللی رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی از اهمیت حیاتی برای ارتقاء برابری و عدم تبعیض در جهان برخوردار است؛
رضایت خود را در شناخت نقش و مشارکت کمیته در مبارزه علیه تبعیض نژادی بیان میکند؛
با آگاهی از مسئولیتهای خود در پیگیری کنفرانس جهانی و نیاز به تقویت ظرفیت خود برای انجام این مسئولیتها؛
با تاکید بر نقش حیاتی سازمانهای غیردولتی در مبارزه علیه تبعیض نژادی و استقبال از مشارکت آنها در کنفرانس جهانی؛
با توجه به شناسایی نقش مهم مؤسسات حقوق بشر در مبارزه با نژادپرستی و تبعیض نژادی و همچنین نیاز به تقویت چنین نهادهایی و فراهم آوردن منابع بیشتر برای آنها در کنفرانس جهانی؛
اول. اقداماتی جهت تقویت اجرای کنوانسیون اتخاذ کنند:
(الف) اگر تاکنون این کار را نکردهاند به کنوانسیون بینالمللی حذف کلیه اشکال تبعیض نژادی با نظر به تصویب جهانی تا سال ۲۰۰۵ بپیوندند؛
(ب) اگر هنوز این کار را نکردهاند صدور اعلامیه اختیاری مندرج در ماده ۱۴ کنوانسیون را در نظر بگیرند؛
(ج) تعهدات گزارشگری خود تحت کنوانسیون را با ارائه گزارش به موقع مطابق با دستورالعملهای مربوطه اعمال کنند؛
(د) لغو حق شرط خود به کنوانسیون را در نظر داشته باشند؛
(ه) افزایش تلاش خود برای اطلاع عمومی از وجود مکانیزم شکایات در ماده ۱۴ کنوانسیون؛
(و) بخشهای مربوطه از اعلامیه و برنامه عمل دوربان را در هنگام اجرای کنوانسیون در مقررات داخلی خود، به ویژه در مورد مواد ۲ تا ۷ کنوانسیون در نظر داشته باشند؛
(ز) در گزارشهای دورهای خود اطلاعاتی در مورد برنامههای عمل یا سایر اقداماتی که برای اعمال اعلامیه و برنامه عمل دوربان در سطح ملی خود انجام دادهاند را لحاظ کنند؛
(ح) اعلامیه و برنامه عمل دوربان را بهطور مناسب منتشر کرده و اطلاعاتی در خصوص تلاشهای مربوط به این موضوع در بخش گزارشهای دورهای خود مربوط به ماده ۷ کنوانسیون ارائه دهند؛
دوم. اقداماتی برای تقویت عملکرد کمیته اتخاذ کنند:
(ط) راه اندازی مکانیسمهای نظارت و ارزیابی ملی مناسب برای اطمینان از این که تمام مراحل مناسب برای پیگیری مشاهدات پایانی و توصیههای کلی کمیته انجام میشود؛
(ی) در گزارشهای دورهای خود به کمیته، اطلاعات مربوط به پیگیری را ارائه و نظریات و پیشنهاداتی را اضافه کنند؛
(ک) تصویب اصلاحیه پاراگراف ۶ ماده ۸ کنوانسیون که در ۱۵ ژانویه ۱۹۹۲ در جلسه چهاردهم کشورهای عضو کنوانسیون و مجمع عمومی در قطعنامه ۱۱۱/۴۷ دسامبر ۱۹۹۲، تایید شد؛
(ل) ادامه همکاری با کمیته با هدف ترویج اجرای موثر کنوانسیون؛
(الف) مؤسسات ملی حقوق بشر دولتهای خود را در جهت تطابق با وظایف گزارشگری خود کمک کنند و از نزدیک بر پیگیری مشاهدات پایانی و توصیههای کمیته نظارت کنند؛
(ب) سازمانهای غیر دولتی اطلاعات مربوطه به منظور افزایش همکاری کمیته با آنها ر به موقع ارائه نمایند؛
(ج) دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر تلاشهای خود را برای افزایش آگاهی از کار کمیته ادامه دهد؛
(د) سازمانهای صلاحیتدار سازمان ملل منابع کافی برای همکاری با کمیته اختصاص داده تا کمیته بتواند به طور کامل وظایف خود را انجام دهد؛
(الف) به همکاری کامل با تمام نهادهای مربوطه سازمان ملل متحد، بهویژه دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر، در پیگیری اعلامیه و برنامه عمل دوربان؛
(ب) به همکاری با پنج کارشناس برجسته مستقل که توسط دبیر کل به منظور اجرای آسان توصیههای اعلامیه و برنامه دوربان منصوب میشوند؛
(ج) به هماهنگ کردن فعالیتهای خود با سایر نهادهای معاهدهای حقوق بشر با هدف دستیابی به یک پیگیری موثرتر از اعلامیه و برنامه عمل دوربان؛
(د) به در نظر گرفتن تمام جنبههای اعلامیه و برنامه عمل دوربان در راستای اجرای وظایف آن.