کمیته رفع تبعیض نژادی

با آگاهی از این واقعیت که جنگ‌های نظامی، غیرنظامی و یا بحران‌های قومیتی منجر به آوارگی بسیاری از مردم و پناهنده شدن و جابجایی افراد بر اساس معیارهای قومی در بسیاری از نقاط جهان شده است؛

با توجه به اینکه اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی اعلام می‌کنند که همه انسان‌ها در شرایط آزاد و حقوق برابر به دنیا می‌آیند و اینکه تمامی افراد مستحق حقوق و آزادی‌های مندرج در آن بدون تبعیض از هر نوع، به ویژه نژاد، رنگ، تبار یا ملیت یا قومیت هستند؛

با یادآوری کنوانسیون ۱۹۵۱ و پروتکل ۱۹۶۷ مربوط به وضعیت پناهندگان به عنوان مهمترین نهاد بین‌المللی حمایت از پناهندگان،

۱.توجه دولت‌های عضو را به ماده ۵ کنوانسیون بین‌المللی رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی و همچنین اظهار نظر عمومی شماره (۴۸)XX کمیته در مورد ماده ۵ جلب کرده و تأکید می‌کند که کنوانسیون، کشورهای عضو را ملزم به ممنوعیت و از بین بردن تبعیض نژادی و برخورداری همه افراد از حقوق و آزادی‌های مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌کند؛

۲.در این رابطه تاکید می‌کند که:

(الف) همه پناهندگان و افراد آواره حق دارند آزادانه در شرایط امن به کشور خود بازگردند؛

(ب) کشورهای عضو موظف هستند اطمینان حاصل کنند که بازگشت این پناهندگان و افراد آواره به صورت داوطلبانه و رعایت اصل عدم اخراج و بیرون کردن پناهندگان است؛

(ج) همه این پناهندگان و افراد آواره پس از بازگشت به کشورشان، حق باز پس گرفتن اموالی را دارند که در جریان جنگ آنها را از دست داده‌اند و به طور مناسب باید برای هرگونه اموالی که نمی‌توان به آنها بازگرداند، جبران خسارت شوند. همچنین هر گونه تعهدات یا اظهارات مربوط به چنین مالکیتی که تحت فشار صورت گرفته، باطل است؛

(د) همه این پناهندگان و افراد آواره پس از بازگشت به کشور منشا، حق اشتراک کامل و مساوی در امور عمومی در تمام سطوح و دسترسی برابر به خدمات عمومی و دریافت کمک‌های توان‌بخشی را دارند.

• مندرج در سند A/51/18